John Williams Waterhouse in het Groninger Museum

A Naiad or Hylas with a Nymph. 1893

De Victoriaanse kunst kan zich verheugen in een sterk hernieuwde belangstelling. Na de tentoonstelling in het Van Gogh Museum afgelopen voorjaar van John Everett Millais (de belangrijkste schilder van het Engelse genootschap der Prerafaëlieten) presenteert het Groninger Museum van 14 december 2008 tot 3 mei 2009 de grootste overzichtstentoonstelling van werken van de wereldberoemde Britse kunstenaar John William Waterhouse (1849-1917: johnwilliamswaterhouse.com) die ooit is georganiseerd. Het is de eerste tentoonstelling ooit, die de gehele carrière van Waterhouse zal onderzoeken en werken uit publieke en private collecties van over de hele wereld samen zal brengen. De tentoonstelling toont het engagement van Waterhouse met hedendaagse onderwerpen, variërend van thema’s uit de Klassieke Oudheid en de Middeleeuwen tot spiritualiteit. Klassieke mythes, zoals geïnterpreteerd door Homerus en Ovidius, en een romantische fascinatie voor intense vrouwelijke passies, zoals die worden beschreven in de gedichten van John Keats, Alfred Tennyson en het werk van William Shakespeare. Hoewel de werken van J.W. Waterhouse door miljoenen mensen wereldwijd bewonderd worden, weet het publiek relatief weinig over de man zelf en zijn artistieke productie. Waterhouse behoorde tot één van de meest belangrijke vertalers van klassieke en romantische tradities. Hij voelde zich thuis in de betoverende wereld van mythen en sagen. Waterhouse is beïnvloed door de Pre-rafaëlieten (Wikipedia) en (Kunstbus).

Een interessant artikel (28 augustus 2008) van Merlijn Schoonenboom in de Volkskrant

Hieronder een drietal kunstwerken van Waterhouse over de personages uit de oudheid aan de hand van Ovidius (oudheid.nl) en anderen.

Het verhaal (Wikipedia) van Echo en Narccissus (Ovidius Metamorphosen 3.356-510) was een van de meest geliefde oude mythen in de postklassieke kunst en literatuur. Narcissus die naar zijn spiegelbeeld staart, is vaak uitgebeeld omdat hij in een interessante en complexe compositie bood. Als symbool is meestal een narcis of zijn enkele trompetnarcissen aanwezig zoals ook geheel rechts in het schilderij "Echo en Narcissus" uit 1903 van Waterhouse in de collectie van de Walker Art Gallery in Liverpool.

Het verhaal van Hylas. Hylas was een sterfelijke en metgezel van Heracles op een van zijn tochten. Hylas ging met Heracles mee op zoek naar het Gouden Vlies. Onderweg stuurde Heracles Hylas erop uit om vers water te vinden. Hij verdwaalde, maar kwam wel bij een heldere poel. Daar wilde hij zijn waterkruik vullen. Daar keek hij tot zijn verbazing in de ogen van enkele lieflijke Naiaden (Wikipedia), de nimfen Wikipedia en Wikipedia (nereïden) die deze bron bewoonden. Zij trokken hem het water in om de eeuwige minnaar van de nimfen te worden. Heracles zwierf dagenlang door het bos, treurend om zijn verdwenen vriend. Op het schilderij "Hylas en de nimfen" uit 1896 in de collectie van Manchester City Art Gallery England lokken de schone jonge vijvernimfen de argonaut Hylas naar zich toe en dus naar zijn dood.

Het verhaal van Penelope Wikipedia (Homerus, Odyssee 19, 21, 23 en Ovidius, Heroides 1). Penelopes wachten verliep niet zonder incidenten. Edellieden namen bezit van Odysseus' paleis, aten en dronken op zijn kosten en probeerden Penelope voortdurend ervan te overtuigen dat haar man dood was en dat zij er goed aan deed opnieuw te trouwen. Penelope hield deze vrijers een tijd koest door te beloven dat ze een keuze zou maken, zodra ze haar wandtapijt af had. Dit tapijt haalde zij 's nachts echter weer uit. In het schilderij "Penelope en haar vrijers" uit 1906 in de collectie van Aberdeen Art Gallery Schotland zien we de trouwe Penelope, overstelpt met huwelijksaanzoeken. Zij weeft een kleed terwijl zij wacht op Odysseus.

Hopelijk zijn deze schilderijen vertegenwoordigt in de tentoonstelling "Betoverd door vrouwen" in het Groninger Museum.